Nieuws

Grasboer wil ruwvoerteelt verder optimaliseren

Gepubliceerd op
23 november 2020

Melkveehouder Dirk Verlaan in Waarder is één van de deelnemers aan het project Home Made Eiwit in West-Nederland. Enthousiast vertelt hij waarom hij deelneemt en waar hij het komende jaar zijn focus oplegt binnen zijn bedrijf. Hij wil zich eerst richten op het verbeteren van de benutting van zijn drijfmest op zijn land. Met als doel meer en kwalitatief beter gras in de weide en in de kuil.

Dirk Verlaan vindt het belangrijk om aandacht te hebben voor het % eiwit van eigen land op zijn bedrijf, maar ook binnen de sector.  "Hoe meer eiwit we met z’n allen van eigen land kunnen halen, hoe minder we hoeven aan te kopen. Dan hoeven we geen producten zoals soja van de andere kant van de wereld te halen. Op deze manier is de cirkel sneller rond en komen we steeds dichterbij kringlooplandbouw’’, meent Verlaan.

Bedrijf Verlaan
Aantal koeien 80 stuks
Jongvee volledig uitbesteed
Aantal hectare: 30 ha grasland op veengrond
Intensiteit > 21.000 kg melk per ha

Radardiagram van Verlaan

Het melkveebedrijf van Verlaan kenmerkt zich door zijn intensiteit met 20 ton melk per hectare en 100% grasland. Deze dertig hectare grasland probeert hij zo optimaal te benutten. Voor alle deelnemers is uit de KringloopWijzer van 2019 een radardiagram opgemaakt. Deze diagram geeft snel inzicht in de belangrijkste variabelen en knoppen die van invloed zijn op het % Eiwit van Eigen Land. Verlaan scoort optimaal op de % grasland. Dat is logisch aangezien hij alleen gras teelt op zijn veengronden. Ook op het aandeel jongvee/melkkoeien scoort dit bedrijf een 5. ‘’Wij besteden al jaren het jongvee uit, waardoor deze dieren niet meetellen’’, gaat hij verder. Deze twee punten staan in principe vast op dit bedrijf. Het % vers gras in het rantsoen zit misschien nog wat ruimte voor verbetering."Onze koeien gaan meer dan 200 dagen naar buiten. Meer uren overdag of ’s nachts weiden zou nog een optie kunnen zijn om de koeien meer vers gras te laten opnemen. Maar dan moet ik wel voldoende fris en smakelijk vers gras kunnen aanbieden op onze kavel’’, zegt hij. De graslandopbrengsten schommelen wat de afgelopen jaren. De droge zomers zijn daar van invloed op geweest en bovendien heeft hij percelen moeten doorzaaien, waardoor de totale opbrengsten wat tegenvielen. "Op dit punt zie ik zeker nog kansen. Als de omstandigheden, zoals het weer en de natuur meewerken, kunnen de grasopbrengsten zeker nog wat omhoog'', meent hij.

Radardiagram van het melkveebedrijf van Dirk Verlaan
Radardiagram van het melkveebedrijf van Dirk Verlaan

Ook de krachtvoergift zit wat aan de hoge kant met 32 kilogram krachtvoer en bijproducten per 100 kilogram melk. "Dit heeft alles te maken met het gewonnen ruwvoer in 2019. De koeien kregen dit ruwvoer moeilijker omgezet in melk, waardoor we het gingen compenseren met wat extra krachtvoer. Uiteindelijk had dat niet het gewenste effect. Dit jaar hebben we kwalitatief beter ruwvoer gewonnen die beter past in het ruwvoerrantsoen van ons melkvee. De koeien doen het nu een stuk beter dan vorig jaar’’, zegt Verlaan. Ook op het gebied van ruw eiwit verhouding liggen er mogelijkheden. Ook op het gebied van ruw eiwit verhouding liggen er mogelijkheden. Die lag in 2019 op 169 gram ruw eiwit per kilo VEM, maar toen werd er nog mais gevoerd. Dat is nu niet meer het geval en dit maakt de uitdaging alleen nog maar groter om dit in balans te brengen. Vooral in het najaar is deze balans moeilijk te vinden, omdat het weidegras dan veel eiwit bevat..

Verlaan is een ‘grasboer’

Dirk Verlaan wil de komende jaren nog meer eiwit van eigen land produceren. Gemiddeld lag het afgelopen jaren op 63%, maar er zijn ook jaren geweest dat hij meer dan 70 procent eiwit van eigen land heeft geproduceerd. Zijn doel is dan ook om een gemiddelde tussen 70 – 75 procent eiwit van eigen land te telen om deze aan zijn koeien te voeren."Op dit moment ben ik een echte grasboer. Mijn koeien krijgen alleen gras als ruwvoer verstrekt aan het voerhek. En daarnaast natuurlijk wat krachtvoer. Het streven is om zo’n optimaal mogelijk grasproduct te telen die mijn koeien, met een hogere N-efficientie, efficiënt kunnen omzetten in melk. Daar ga ik de komende jaren aan werken’’, merkt hij tot slot op.