Blog

Blog 5 - Zomerse vangsten op Marker Wadden, door Matthijs

Met zomerse temperaturen zijn we alweer van start gegaan met ons derde veldwerkbezoek aan Marker Wadden.

Gezellige drukte op het eiland

Studenten van de bachelor Biologie aan de Universiteit van Amsterdam zijn ook op het eiland, dus het belooft druk, maar ook gezellig te worden. Vanwege de grote groep sliepen wij dit keer in het Atelier, een huisje verderop.

Zegentrekken en een bijzondere vangst

Voor mijn eigen vraagstuk, waarin ik wil onderzoeken hoe vissen gebruikmaken van verschillende habitats op Marker Wadden, begonnen we het werk met zegentrekken bij de havenkom. En meteen was het raak: we vonden een Noordzeehouting! De houting is een zalmachtige soort die in de winter in zoet water paait en opgroeit in de zee of in het IJsselmeer. Deze soort is eerder in de diepere delen van het Markermeer waargenomen, maar nog niet in het ondiepe. Zo zien we weer dat Marker Wadden een aantrekkelijk gebied is voor vele soorten vis.

Fuiken op vertrouwde plekken

Ook zetten we fuiken uit bij de bekende locaties: de Fuut, Kluut, Baardman en Flamingo. Omdat we dit nu zo vaak gedaan hebben, verliep het gesmeerd. Om de dag af te sluiten, gaven Kyra en ik een presentatie aan de UvA-studenten om ons werk te introduceren.

Een Noordzeehouting van ongeveer 9 centimeter, aangetroffen in de havenkom. Foto: Joep de Leeuw
Een Noordzeehouting van ongeveer 9 centimeter, aangetroffen in de havenkom. Foto: Joep de Leeuw

Vroege vangst met verrassingen

We staan extra vroeg op om de fuiken te legen, en een aantal UvA-studenten komt mee om te kijken hoe dat gaat. We vingen een aantal blankvoorns, alen, en heel veel jonge baarsjes en snoekbaarsjes. Paairijpe baarzen en snoekbaarzen leggen hun eieren in april in dieper water; als de jonge visjes zo’n 3 à 4 cm zijn, gebruiken ze Marker Wadden als opgroeigebied voordat ze weer naar diepere wateren trekken. Soortgelijke vangsten werden gedaan met zegentrekken.

Door het warme water laten alen zich niet meer zo makkelijk meten. Foto: Joep de Leeuw
Door het warme water laten alen zich niet meer zo makkelijk meten. Foto: Joep de Leeuw

Een nieuwe plek, een onverwachte soort

Ook probeerden we de fuik op een nieuwe locatie neer te zetten. Het leek alsof het hier snel diep werd en dat je makkelijk wegzakte in de bodem, maar niets bleek minder waar. Het was een vrij ondiepe, brede geul waar je zonder problemen op een harde zandgrond kon staan. We hadden niet veel verwachtingen, maar toch vingen we de ochtend daarna iets leuks: een brakwatersteurgarnaal! Gelukkig had Kyra deze opgemerkt, want door het doorzichtige uiterlijk hadden we hem bijna gemist tussen de kleine visjes. Deze nemen we mee om te onderzoeken wat hij hier doet.

PhD-student Gijs van Beilen met een brakwatersteurgarnaal. Foto: Matthijs Ledder
PhD-student Gijs van Beilen met een brakwatersteurgarnaal. Foto: Matthijs Ledder

Afsluiting van een warme, productieve week

Het waren bijzonder warme en drukke, maar ook productieve en leuke dagen! Volgende maand is alweer ons laatste bezoek aan Marker Wadden en de Oostvaardersplassen. In de tussentijd werken wij hard aan onze verslagen en de afronding van onze stageprojecten. Tot de volgende keer!