Nieuws
Tips voor een lager ruw eiwitgehalte op veengrond
Veengrond en een rantsoen met een laag eiwit lijken haast een onmogelijke combinatie. Veengrond heeft een natuurlijke mineralisatie en kent vaak een extensiever grasland gebruik. Een aantal deelnemers van het Praktijknetwerk ‘Waarheen met Ammoniak op Veen‘ streeft naar een lager ruw eiwit gehalte in het rantsoen binnen hun bestaande grasrijke rantsoen. Dit is voor hen de eerste slag om de ammoniakemissie op hun bedrijf te verlagen. Vijf maatregelen om dit te realiseren.
De kunst is om de samenstelling van het gras doelgericht te sturen, zodat ook zonder toevoeging van snijmaïs een gezond basisrantsoen kan worden samengesteld. In dit praktijknetwerk zijn de deelnemers met verschillende maatregelen aan de slag gegaan:
1. Later maaien
Dit is de meest voor de hand liggende manier om gras te winnen met een betere RE/VEM verhouding. In de praktijk blijkt het nog niet mee te vallen, omdat het moeilijk wachten is met rondscheurende machines en regen in het vooruitzicht.
2. Minder kunstmest
Bij een normale mineralisatie kan het niet anders of de grond kan met minder kunstmest toe. Zeker als er nog een keer wordt gebaggerd. Bagger is niet anders dan een verzameling aan mineralen die ontstaan zijn door mineralisatie en daarna als een tompoesvulling in de sloot is geduwd. Het spreekt voor zich dat in het voorjaar baggeren het beste is voor de benutting.
3. Tijdig stoppen met bemesten
Door organische mest voornamelijk in het voorjaar toe te dienen wordt voorkomen dat er nog veel stikstof uit nawerking in het najaar uit de mest beschikbaar komt voor te plant. In het najaar is er toch al voldoende stikstof beschikbaar uit mineralisatie.
4. Andere grasrassen
Er wordt momenteel hard aan gewerkt om grasrassen te vinden/ontwikkelen die genetisch minder stikstof kunnen binden. Hierdoor wordt de hoeveelheid ruw eiwit per kg ds door de plant zelf gelimiteerd en is daarmee beter hanteerbaar in een rantsoen.
5. Ontwatering
Minder diep ontwateren geeft minder mineralisatie en daardoor een lager eiwitgehalte in het gras. Dit gaat echter vaak ten koste van de draagkracht. Onderwaterdrainage is bij uitstek een middel voor minder diep ontwateren met behoud van voldoende draagkracht.