Optimale balans zoeken tussen productie- en natuurgras

Melkveehouder Dick de Groot hoopt binnen dit project een voorbeeld te kunnen zijn voor ondernemers die streven naar een lager ruw eiwitgehalte in het rantsoen. Al enige jaren kent het geoogste ruwvoer op dit bedrijf een laag ruw eiwitgehalte. ‘’Dit komt doordat we op 15 hectare grasland agrarisch natuurbeheer hebben liggen. Dit brengt beperkingen met zich mee ten aanzien van de grasproductie’’, zegt De Groot. ‘’Zo hebben we te maken met een uitgestelde maaidatum, bemesten we op een paar percelen alleen met vaste mest en is er op een perceel plasdras aangelegd’, somt hij op. Later maaien en minder bemesten betekent dat De Groot te maken heeft met een andere samenstelling van de grassen, lagere gewasopbrengsten en kwaliteitsverschillen. Met als gevolg een lagere percentage eiwit van eigen land.  In 2017 oogstte hij nog ruim 70 procent eiwit van eigen land. In 2020 schommelde dit rond de 60 procent. In dit project is hij op zoek naar de juiste balans binnen zijn bedrijfsvoering. ‘’Het draait voor ons niet alleen om het realiseren van 65% eiwit van eigen land, maar er zijn veel meer onderdelen binnen de bedrijfsvoering die aandacht vragen. Zo vinden wij het onder andere belangrijk om iets te doen voor de weidevogel’’, merkt De Groot op.

Radardiagram van De Groot 2020

Voor alle deelnemers aan het project is uit de KringloopWijzer van 2020 een radardiagram opgemaakt. Deze diagram geeft snel inzicht in de belangrijkste variabelen en knoppen die van invloed zijn op het % Eiwit van Eigen Land. ‘’Dit radardiagram is geeft mij meer inzicht in de cijfers dan alleen een opsomming van de resultaten uit de KringloopWijzer. Door deelname aan dit project kun je je spiegelen aan anderen en de discussie aangaan over bepaalde onderwerpen’’, merkt hij op.  Zijn bedrijfsvoering wijkt af van de gemiddelde melkveehouder in dit veenweidegebied. Dit komt hoofdzakelijk door het grote aandeel geoogst natuurgras. Dit brengt niet alleen andere voederwaarden met zich mee, maar vraagt ook om een andere insteek van de aankoop van kracht- en bijproducten.

Weidegang optimaliseren

Uit de radardiagram van De Groot blijkt dat zijn bedrijf optimaal op % grasland scoort. Hij teelt op 91 procent van zijn totale oppervlakte gras, waarvan 1/3 natuurgrasland en 2/3 bestaat uit productiegrasland. Een perceel van 38 hectare ligt achter de stal. Het merendeel van dit blok gebruikt hij voor de beweiding. Het beweiden is sinds de intrede van de melkrobot in 2018 nog niet zo eenvoudig. ‘’Het komend jaar hoop ik dat de koeien nog meer gras zelf uit de wei halen. Voor de melkrobot hadden we ze dag en nacht buiten in de zomerperiode.  Nu lukt het alleen om ze overdag te laten weiden en dan is het nog lastig om ze voldoende uren buiten te laten grazen. Zowel de koeien als de boer moeten wennen aan deze nieuwe situatie. Het is een hele puzzel om de koeien optimaal te laten grazen. We experimenteren nog wat met het aanbieden van vers gras, volgens het Nieuw Nederland Weiden, en bijvoeding in de stal. 

Gericht eiwitbronnen aankopen

Een ander punt van aandacht zijn de aangekochte kilogrammen krachtvoer en bijproducten. ‘’Deze zijn relatief hoog’’, zegt De Groot. Door het extensieve graslandbeheer moet hij relatief veel aankopen. Daar staat wel tegenover dat hij een vergoeding ontvangt voor zijn maatregelen op het gebied van agrarisch natuurbeheer. Deze vergoeding gebruikt hij hiervoor. ‘’Het voordeel is wel dat we heel gericht kunnen aankopen door de te zoeken naar eiwitbronnen die perfect passen bij het geoogste product. In 2020 schoten we wel wat omhoog ten opzien van de verhouding Ruw Eiwit/ KVEM, maar de in de jaren daarvoor lag het tussen de 150 en 155.  Door gerichte aankopen doet ons bedrijf het juist heel goed op het gebied van stikstofexcretie. Dit getal zie je niet terug in de radardiagram’’, merkt hij tot slot op.