Alle eendjes zwemmen in het water

Tijdens het maken van een ommetje door het landelijk gebied (met zand-  en lemig zand) zie ik hoe de percelen uit de relatief droge en zachte winter zijn gekomen. Verschillen tussen land zijn in de derde week van maart nog erg groot. De hoger gelegen stukken land liggen er mooi bij. Op sommige percelen staat een mooie groenbemester en zie je weinig sporen van de afgelopen oogst van vorig jaar. Op lage percelen kom je een veel diverser plaatje tegen: stukken land met mooi gegroeide groenbemesters.

Ik sta stil bij een mooi schouwspel. Op het ernaast gelegen perceel vermaken eendjes zich nog prima in de aanwezige plassen. Natuurlijk leuk voor de  wandelende en fietsende recreanten al die zwemmende, zichzelf in de lentezon vermakende, eendjes. Ik kan me echter niet voorstellen dat die plas met eendjes daar zo gepland is. Deze plassen zie ik iedere winter vaak op dezelfde percelen terug. Dit laat zien dat er consequent niet naar de oorzaak gekeken wordt. Nu is het nog mogelijk om te zien hoe de stukken land erbij liggen. Een mooie gelegenheid om je te beraden of je als boer of loonwerker actie moet ondernemen, door bijvoorbeeld nog even te wachten met de veldwerkzaamheden. Of toch de keuze maken om de maïs in een rotatiesysteem te gaan verbouwen?

Ik vervolg mijn wandelgang. Binnenkort zijn ook deze sporen uit de vorige oogstseizoenen weer uitgewist. De gewassen zijn weer gezaaid, worden weer verzorgd en geoogst. En…… komende winter en voorjaar zwemmen de eendjes gewoon weer in het water.